Πρόβλημα 4 καρτών (QUA-M5-02-EL)

Περιγραφή

- Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή -

  • Μέγεθος ομάδας
  • 2 - 5
  • 6 -12
  • Διάρκεια
  • 31 - 45 λεπτά
  • Σχετικές ενότητες
  • Ενότητα 2: Κριτική σκέψη
  • Ενότητα 5: Δεοντολογία
CC - Αναφορά - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή

Στόχοι

Κύριος στόχος αυτής της δραστηριότητας είναι να μάθετε περισσότερα σχετικά με την προκατάληψη των πεποιθήσεων και τη λογική συλλογιστική.

Ομάδα(ες)στόχος

  • Φοιτητές/Μαθητές
  • Έφηβοι νέοι
  • Εκπαιδευτικοί, εκπαιδευτές, σύμβουλοι, εργαζόμενοι στον τομέα της νεολαίας

Περιγραφή

Πρόβλημα 1:

Ο συντονιστής ετοιμάζει τέσσερις κάρτες στο τραπέζι (Φυλλάδιο — σελίδα 1) και τις δείχνει στους συμμετέχοντες με εξήγηση ότι έχουν ένα γράμμα στη μία πλευρά και έναν αριθμό στην άλλη πλευρά.

 

Τώρα ο συντονιστής μπορεί να δώσει στους συμμετέχοντες τον ακόλουθο κανόνα: Εάν μια κάρτα έχει φωνήεν στη μία πλευρά, τότε έχει ένα ζυγό αριθμό στην άλλη πλευρά.  Α Δ 4 7

Οι συμμετέχοντες ερωτώνται: Ποια κάρτα (ες) πρέπει να γυρίσετε για να διαπιστώσετε αν ο κανόνας είναι αληθής ή ψευδής;

Τους ζητείται να γράψουν ποια κάρτα (ες) θα ήθελαν να επιλέξουν για να αποδείξουν αν ο κανόνας είναι αληθής ή ψευδής.

Ο συντονιστής εξηγεί ποια επιλογή είναι σωστή ή όχι (βλ. συμβουλές για τους Συντονιστές).

 

Πρόβλημα 2:

Ο συντονιστής προετοιμάζει τέσσερις καλεσμένους (κάρτες) σε ένα μπαρ (τραπέζι) (Φυλλάδιο — σελίδα 2) και τους δείχνει στους συμμετέχοντες με εξήγηση ότι έχουν μια περιγραφή στη μία πλευρά και έναν αριθμό στην άλλη πλευρά.  ΜΠΥΡΑ ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ 25 17

Ο κανόνας για τους τέσσερις καλεσμένους είναι:  Εάν ο επισκέπτης πίνει μπύρα, τότε πρέπει να είναι 18 ετών και άνω.

Ερωτώνται, ποια κάρτα(ες) πρέπει να γυρίσετε για να διαπιστώσετε αν τηρείται ο κανόνας;

Ο συντονιστής εξηγεί ποια επιλογή είναι σωστή ή όχι (βλ. συμβουλές για τους Συντονιστές).

Υλικό

Στυλό, φύλλο χαρτί

Μέθοδοι

  • Εκπαίδευση αυτογνωσίας
  • Εκπαίδευση προκατάληψης πεποιθήσεων
  • Παζλ λογικής
  • Συζήτηση

Συμβουλές προς τους εκπαιδευτές

Problem 1:

Wason selection problem has generally the following distribution of answers (Wason & Shapiro, 1971):
~ 45% pick the 
A card and the 4 card
~ 35% pick the 
A card alone
~ 7% pick the 
A card, 4 card, and the 7 card
~ 4% pick the 
A card and the 7 card [correct]
~ 9% pick other combinations of cards

Problem 1 – correct cards A4, D7

There is no logical reason to select the card with number 4, because it is not possible for it to falsify the rule - whether there is a vowel or a consonant on the other side is irrelevant as there is no restriction on an even-consonant pair.

 

Problem 2 – correct cards BEER 17,  COKE 25

This problem (drinking alcohol), according to Wason's selection task, generally leads to the following distribution of responses (Griggs & Cox, 1982, Exp. 3):

~ 0% pick the BEER card and the 35 card
~ 20% pick the 
BEER card alone
~ 3% pick the 
BEER card, 35 card, and the 19 card
~ 72% pick the 
BEER card and the 19 card [correct]
~ 5% pick other combinations of cards

It is clear that people would understand this problem more fully. One would need to check a 17-year-old to make sure they weren’t drinking.  It’s likely that participants are familiar with the concept of alcohol laws and underaged drinking and would readily recognize that a 17-year-old could potentially violate the rule whereas a 25-year-old could not (“If you are NOT 18 years or older, then you must NOT be drinking beer”).  This is the reason why participants choose more easily the correct cards and correct answer seems much more obvious than in the abstract case.  One reason for this difference is that participants would not have personal experience with, for example, the abstract vowel-even number context from Problem 1, such that subjects would not be able to pull up a relevant memory to arrive at the normatively logical solution.

Facilitator can explain further:

Two problems are connected with belief bias of human reasoning and social conduct in the domains of abstract logic. As written in the module Ethics, bias is a state or habit of mind in which trust, or confidence is placed in some person or thing.

Because of belief bias, most participants would simply turn the cards mentioned in the rule – problem 1.

The belief bias is a cognitive bias that causes people to over-rely on preexisting beliefs and knowledge in this case, when evaluating the conclusions of an argument, instead of properly considering the argument’s content and structure.

 

Another example of the belief bias in a syllogism is the following:

 

Premise 1: All birds can fly.

 

Premise 2: Pigeons can fly.

 

Conclusion: Pigeons are birds.

 

People might find think that this argument is logically sound, if they know that pigeons are birds. However, this argument is actually logically unsound—its conclusion doesn’t follow from its premises, since both birds and pigeons being able to fly doesn’t necessarily mean that pigeons are birds (for example, other types of animals, such as insects, can also fly). Furthermore, the first premise of this argument is wrong, since not all birds can fly (for example, ostriches, kiwis, and penguins are all flightless birds).

 

Discussion about belief bias and experienced belief bias also from political spectre can follow.

 

Πρόβλημα 1:

Το πρόβλημα επιλογής του Wason έχει γενικά την ακόλουθη κατανομή των απαντήσεων (Wason & Shapiro, 1971):
~ 45 % επιλέξτε την κάρτα Α και την κάρτα 4
~ 35 % επιλέξτε την κάρτα Α μόνο
~ 7 % επιλέξτε την κάρτα Α,
την κάρτα 4 και την κάρτα 7
~ 4 % επιλέξτε την κάρτα Α και την κάρτα 7 [σωστό]
~ 9 % επιλέξτε άλλους συνδυασμούς καρτών

Πρόβλημα 1 — σωστές κάρτες A4, D7

Δεν υπάρχει καμία λογική αιτία για να επιλέξετε την κάρτα με τον αριθμό 4, διότι δεν είναι δυνατόν να παραποιήσει τον κανόνα — το αν υπάρχει φωνήεν ή ένα σύμφωνο στην άλλη πλευρά είναι άσχετο, καθώς δεν υπάρχει περιορισμός για ένα ζευγάρι άρτιος αριθμός-σύμφωνο.

 

Πρόβλημα 2 — σωστές κάρτες ΜΠΥΡΑ 17, ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ 25

Αυτό το πρόβλημα (κατανάλωση αλκοόλ), σύμφωνα με τo πρόβλημα επιλογής του Wason, οδηγεί γενικά στην ακόλουθη κατανομή των απαντήσεων (Griggs & Cox, 1982, Exp. 3):

~ 0 % επιλέξτε την κάρτα ΜΠΥΡΑ και την κάρτα 35
~ 20 % επιλέξτε την κάρτα ΜΠΥΡΑ μόνο
~ 3 % επιλέξτε την κάρτα ΜΠΥΡΑ, την κάρτα
35, και την κάρτα 19
~ 72 % επιλέξτε την κάρτα ΜΠΥΡΑ και την κάρτα 19 [σωστό]
~ 5 % επιλέξτε άλλους συνδυασμούς καρτών

Είναι σαφές ότι οι άνθρωποι θα κατανοούσαν αυτό το πρόβλημα πληρέστερα. Κάποιος πρέπει να ελέγξει έναν 17χρονο για να βεβαιωθεί ότι δεν έπινε.  Είναι πιθανό οι συμμετέχοντες να είναι εξοικειωμένοι με την έννοια της νομοθεσίας για το αλκοόλ και την κατανάλωση αλκοόλ από ανηλίκους και θα αναγνώριζαν εύκολα ότι ένας 17χρονος θα μπορούσε ενδεχομένως να παραβιάσει τον κανόνα, ενώ ένας 25χρονος δεν θα μπορούσε («Αν δεν είστε 18 ετών και άνω, τότε δεν πρέπει να πίνετε μπύρα»).  Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι συμμετέχοντες επιλέγουν πιο εύκολα τις σωστές κάρτες και η σωστή απάντηση φαίνεται πολύ πιο προφανής από ό, τι στην θεωρητική περίπτωση.  Ένας λόγος για αυτή τη διαφορά είναι ότι οι συμμετέχοντες δεν θα είχαν προσωπική εμπειρία, για παράδειγμα, με το αφηρημένο πλαίσιο φωνήεντος-ζυγού αριθμού από το Πρόβλημα 1, έτσι ώστε τα υποκείμενα να μην μπορούν να ανασύρουν μια σχετική μνήμη για να καταλήξουν στην κανονιστικά λογική λύση.

Ο συντονιστής μπορεί να εξηγήσει περαιτέρω:

Δύο προβλήματα συνδέονται με την προκατάληψη των πεποιθήσεων του ανθρώπινου συλλογισμού και της κοινωνικής συμπεριφοράς στους τομείς της αφηρημένης λογικής. Όπως γράφτηκε στην ενότητα Δεοντολογία, η μεροληψία είναι μια κατάσταση ή συνήθεια του νου κατά την οποία δείχνουμε πίστη ή εμπιστοσύνη σε κάποιο πρόσωπο ή πράγμα.

Λόγω της προκατάληψης των πεποιθήσεων, οι περισσότεροι συμμετέχοντες απλά γυρίζουν τις κάρτες που αναφέρονται στον κανόνα — πρόβλημα 1.

Η προκατάληψη των πεποιθήσεων είναι μια γνωστική προκατάληψη που κάνει τους ανθρώπους να βασίζονται υπερβολικά στις προϋπάρχουσες πεποιθήσεις και γνώσεις, κατά την αξιολόγηση των συμπερασμάτων ενός επιχειρήματος, αντί να εξετάζουν σωστά το περιεχόμενο και τη δομή του επιχειρήματος.
 

Ένα άλλο παράδειγμα της προκατάληψης των πεποιθήσεων σε έναν συλλογισμό είναι το εξής:

Υπόθεση 1: Όλα τα πουλιά μπορούν να πετάξουν.

Υπόθεση 2: Τα περιστέρια μπορούν να πετάξουν.

Συμπέρασμα: Τα περιστέρια είναι πουλιά.

Οι άνθρωποι μπορεί να σκεφτούν ότι αυτό το επιχείρημα είναι λογικά ορθό, αν γνωρίζουν ότι τα περιστέρια είναι πουλιά. Ωστόσο, αυτό το επιχείρημα είναι στην πραγματικότητα λογικά αβάσιμο — το συμπέρασμά του δεν προκύπτει από τις υποθέσεις του, δεδομένου ότι τόσο τα πουλιά όσο και τα περιστέρια μπορούν να πετάξουν δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα περιστέρια είναι πουλιά (για παράδειγμα, άλλα είδη ζώων, όπως τα έντομα, μπορούν επίσης να πετάξουν). Επιπλέον, η πρώτη υπόθεση αυτού του επιχειρήματος είναι λανθασμένη, δεδομένου ότι δεν μπορούν να πετάξουν όλα τα πουλιά (για παράδειγμα, οι στρουθοκάμηλοι, τα κίουι και οι πιγκουίνοι είναι όλα πουλιά που δεν πετούν).

Συζήτηση σχετικά με την προκατάληψη των πεποιθήσεων και την εμπειρία της προκατάληψης των πεποιθήσεων επίσης από το πολιτικό φάσμα μπορεί να ακολουθήσει.

Πηγές

Νικολοπούλου, Κασσιανή (2023). Τι είναι η προκατάληψη της πίστης; Ορισμός & Παραδείγματα. Ανάκτηση από: https://www.scribbr.com/research-bias/belief-bias/

Psychology Classics: Wason Selection Task (2012) Psychology in Action: https://www.psychologyinaction.org/2012-10-07-classic-psychology-experiments-wason-selection-task-part-i/

Yadav, Sourabh (2023). 12 belief bias examples. Ανακτήθηκε από: https://helpfulprofessor.com/belief-bias-examples/

Ημερολόγιο

Ανακοινώσεις

  • - Δεν υπάρχουν ανακοινώσεις -